W budownictwie wielorodzinnym można wyróżnić cztery różne metody okablowania siecią FTTH. Są one dostosowane do rodzaju obiektu, jego topologii, a także przeznaczenia danej instalacji i liczby aktywnych przyłączy z uwzględnieniem kolejnych podłączanych abonentów.
W tym wariancie kable są prowadzone na każdą z kondygnacji, gdzie umiejscowiona jest np. przełącznica światłowodowa Rack 19’’. To z niej poprowadzone są przewody wprost do użytkowników końcowych. Oznacza to, że od głównej (dolnej) przełącznicy poprowadzone są kable dystrybucyjne składające się z wielu włókien, których liczba jest zgodna z liczbą gniazd końcowych. Transmitują one sygnał do przełącznic piętrowych, gdzie poszczególne włókna są łączone z włóknami odrębnych kabli prowadzących do gniazd abonenckich. Jak widać, jest to metoda uniwersalna, która sprawdza się niezależnie od rozmieszczenia pomieszczeń w budynku. Niemniej w tym wariancie okablowanie światłowodowe musi być zaprojektowane od samego początku pod określoną liczbę odbiorców.
To wariant, który sprawdza się wówczas, gdy nie znamy liczby końcowych urządzeń abonenckich. Polega on na wprowadzeniu mikrorurek do każdego z gniazd abonenckich. W ten sposób można też podłączyć rurki do pomieszczeń znajdujących się na jednym poziomie. Gdy zaistnieje potrzeba podłączenia nowego abonenta, światłowód w budynku zostanie doprowadzony do klienta za pomocą wdmuchiwarki. Dzięki temu z sygnału mogą korzystać wyłącznie zainteresowane osoby.
W tym wariancie okablowanie FTTH jest ułożone w pionie. Następnie wyprowadza się tzw. okna, z których włókna są doprowadzone do gniazd klientów abonenckich. Instalacja składa się z kabla, osłony zabezpieczającej włókna, a także infrastruktury, dzięki której można praktycznie bezstratnie wyprowadzić włókna z kabla głównego (biegnącego najczęściej od szafy światłowodowej). Biegnący pionowo kabel łatwego dostępu posiada dodatkowy zapas, który jest umieszczony w górnej części budynku.
To rozwiązanie, w którym kable abonenckie prowadzi się bezpośrednio od pomieszczenia, w którym znajduje się szafa (przełącznica), aż do każdego z gniazd abonenckich. Wbrew pozorom jest to wariant dość wygodny z punktu widzenia instalatora, gdyż w ten sposób nie trzeba stosować zaawansowanych technik i narzędzi. Jedynym problemem może być podłączenie wszystkich przewodów do przełączniki, do której sygnał doprowadza słupek światłowodowy.
Jak widać, kształt instalacji światłowodowej i sposób jej poprowadzenia mogą być na wiele różnych sposobów, dostosowanych do topologii budynku i liczby obsługiwanych gniazd.
Polska produkcja
Jakość i doświadczenie
Zastosowane technologie
Innowacyjne rozwiązania